Gafile Kelam, Nafile Kelam Atasözünün Anlamı

Gafile Kelam, Nafile Kelam Atasözünün Anlamı

Çevresindeki gerçekleri görmezden gelen, bilgisiz, umursamaz kimseye ne söylenirse söylensin boşadır. O, bildiğinden şaşmaz. Bu nedenle etrafında olan biteni umursamayan insanları doğru yola getirmek için yapılan uyarılar faydasızdır.

Gafile Kelam, Nafile Kelam Atasözü ile İlgili Hikaye

Ormanda bir yılan bir ayıya sarılıp onu sıkmaya başlamış. Canı yanan ayı bağırmaya başlamış. Ama kimse sesini duymamış. Sesi duyan bir adam oraya yönelmiş. Ayıyı kurtarmak için yılanı elindeki bıçakla öldürmüş. Ayı kendisini kurtaran adamı evine kadar takip etmiş. Adamla dost olup ona hizmet etmek istediğini söylemiş. Adam önce istememiş ama sonra vermiş.

Ayı zamanla adamın kapısından ayrılmamaya başlamış. Komşuları adamı uyarmış. Ayıdan dost olmayacağını, akılsız dost yerine akıllı düşmanın olması gerektiğini söylemişler. Fakat adam artık ayının bağlılığından şüphe etmemiş. Onu kıskandıklarını düşünmüş ve uyarıları dikkate almamış.

Adam bir gün ayıyla ormana gitmiş. Odun kesen adam çok yorulmuş. Dinlenmek için ağacın gölgesine yaslanmış. Ayı da adamın yanına uzanmış. Uyuyan dadamın yüzüne sinek konmuş.  Ayı sineği kovalamaya başlamış. Ayı kovaladıkça sinek tekrar konmuş çil. Çok sinirlenen sineği öldürmeye karar vermiş. Yerden kocaman bir taş alan ayı sineğin tekrar konmasını beklemeye başlamış. Sinek konduğunda ayı tüm gücüyle adamın yüzüne taşı fırlatmış. Hem sinek hem de adam orada ölmüş. Komşularını dinlemeyen adam bedelini ağır ödemiş.